«بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ»

 

اَللَّهُمَّ صَلِّ
عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ،
وَ لاَتَرفَعنِي فِي النَّاسِ دَرَجَةً
اِلاَّ حَطَطتَني عِندَ نَفسِي مِثلَهَا، وَ لاَتُحدِث
لِي عِزّاً ظَاهِراً اِلاَّ اَحدَثتَ لِي ذِلَّةً بَاطِنَةً عِندَ نَفسِي بِقَدَرِهَا
 

بارخدایا! بر محمّد وآل محمّد(صلوات الله علیهم اجمعین) درود
فرست، و مرا در میان مردم به درجه و مـقامی
سرافراز مـفرما جز آن که پیـش نـفسم
مانند آن پـست نمائی، و ارجمندی
آشـکارا برایـم پدید مَیاور جز
آنکه بهمان اندازه پیش
نـفسـم بـرای مـن
خواری پنـهانی
پدیدآوری.(۱)

 

 

                                                                       (۱) دعای بیستم از دعاهای صحیفه سجادیه در مکارم اخلاق.

 

*************************

«يَا غَافِرَ الخَطيئاتِ» 



               ** شــب هـای دراز بـی عــبـادت چه کنم؟ **
                                              ** طـبـعــم به گــنـاه کـرده عـادت چه کنم؟ **
               ** گـویــنـد خــدا جـمـلـه گــنـاهــت بـخـشد **
                                              ** او بخشد و من از این خجالت چه کنم؟ **



 



 

**اللّهم عجّل لوليک الفرج**