*اينجاتمامهستيامقاتلفداکرد..شمعوگلوپروانهراازهمجداکرد*  

 

 

   ** از بــيـت آل طـاهـا(ص) آتـــش کــشــد زبـانــه **
                                             ** گــوئـي شــده قـــيـامـت بـر پـا درون خــانــه **

   ** برپاست شور محـشر از عـتـرت پـيـمبـر(ص)  **
                                             ** خـلــقـنـد مـات و مـبـهـوت از گـردش زمانـه **

   ** اهريمنان نمودند خون قلب مـصـطفي(ص) را **
                                             ** در مـنـظـر خـلايـق بـي جــرم و بــي بـهــانـه **

   ** در پــشــت در فــتــاده ام الائـــمـــه(س) از پـا **
                                             ** دارد فـغــان ز دشـمـن آن گـــوهــر يـگــانـه **

   ** زيـنـب(س) بـه نـاله گـويـد کـشـتـند مــادرم را **
                                             ** ايـن يک ز ضـرب سـيـلي آن يک ز تـازيانه **

   ** در خون فتاده زهرا(س) چون مرغ نيم بسمل **
                                             ** مـحـسـن(ع) فـتاده چـون گـل پر پر در آستانه **

   ** در پشت زانـوي غم پژمان نشسته حـيـدر(ع)  **
                                             ** مانده حـسـيـن مظـلوم(ع) حيران در آن ميانه **

   ** از نقش خون و ديوار پرسد ز حال زهرا(س)  **
                                             ** وز زخــم سـيـنـه گـيـرد از مــيــخ در نشـانه **

   ** دارد حــســن(ع) شـکـايـت از کـيـنـه مغيره(ل)  **
                                             ** ريـــزد ز ديـــدگـــانـــش يــاقـــوت دانـه دانـه **

   ** بـا پـهـلـوي شـکـسـته چون مـرغ بـال بسته **
                                             ** زهـرا(س) بـه خـون نـشسـته در کـنج آشيانه **

 

 


منبع شعر: کتاب زمزمه هاي مرحوم حاج احمد دلجو، ص 20.
 



بمناسبت شهادت سبب پيدايش هستي، و علت خلقت انسان، و مادر کونين و اسطوره و الگوي زنان عالمين، دختر رسالت، همسر ولايت و مادر امامت، حضرت فاطمه زهراء(سلام الله عليها)، در وبلاگ *** بـيـت الأحـزان ***  به سوگ مادر مظلومه و پهلو شکسته مي نشينيم تا تسلي بخش قلب داغدار آقا حجة بن الحسن العسکري(عليهماالسلام) باشد. إنشاءالله.

 

  

*** بـيـت الأحـزان***
http://ya-zahra530.blogfa.com

 

  با عنوان   جـریـان فـدک - «قسمت اول»  بروز است.

 

 

 

 

 

«اللّهم العن الجبت والطّاغوت»