« فرازی از دعای افتتاح »

بـارالـهـا! مـا بـه درگـاه تـو شـکـایـت مـیـکـنـیـم، از فـقـدان پـیـغـمـبـرت. درودهـای تـو بـر او و آلـش بـاد و از غـیـبـت امـام مـا و بـسـیـاری دشـمـن مـا و کـمـی عـدد مـا و فـتـنـه هـای سـخـت بـر مـا و غـلـبـه مـحـیـط روزگـار بـر مـا. پـس درود بـر مـحـمّـد و آل مـحـمّـد(صلوات الله علیهم اجمعین) بـفـرسـت.



« فرازی از دعای افتتاح »

 *************************
 
«اَینَ بَقِيَّةُ اللهِ ...»

           
            **
ظلمت گرفت روی زمین را، ضیاء کجاست؟ **
                                            **
گـمراه گشـته اهــل جهـان، رهـنما کجاست؟ **

            ** محسن(ع) بخواب و دیده زهراء(س) در انتظار **
                                            **
صمصام مـنتـقـم، پـسر مرتـضـی(ع) کجاست؟ **

 

 

 

 

**اللّهم عجّل لوليک الفرج**