*** السلام ای غریب خراسان ... ای پناه دل بی پناهان ***


«حدیث سلسلة الذهب»

شیخ صدوق بسند خود از اسحق بن راهویه نقل کرده که گفت: چون امام رضا (علیه السلام) به نیشابور آمدند و خواستند از آنجا حرکت نمایند،جمع شدند خدمت آن حضرت اصحاب حدیث و عرض کردند یا بن رسول الله! شما از نزد ما میروی و برای ما یک حدیثی نمی فرمائی که ما استفاده کنیم آنرا از جناب شما.آنحضرت در عماری نشسته بودند سر مبارک خود را بیرون نمودند و فرمودند:

شنیدم پدرم موسي بن جعفر (علیهم السلام) فرمودند، شنیدم پدرم جعفربن محمّد (علیهم السلام) فرمودند، شنیدم پدرم محمّد بن علي (علیهم السلام) فرمودند، شنیدم پدرم علي بن الحسین (علیهم السلام) فرمودند، شنیدم پدرم حسین بن علي (علیهم السلام) فرمودند، شنیدم پدرم امیرالمؤمنین علي بن ابي طالب (علیهم السلام) فرمودند، شنیدم رسول خدا (صلي الله علیه و آله و سلّم) فرمودند، شنیدم جبرئیل (علیه السلام) می گفت ، شنیدم خداوند عزّوجلّ فرمود:


« لَا إلَهَ إلَّا اللَّهُ حِصني فَمَن دَخَلَ حِصنِي أمِنَ مِن عَذَابي »
« لا اله الاّ الله حصن من است ، هر کس داخل شود به حصن من در امن میشود از عذابم.»


این حدیث شریف را فرمودند و حرکت نمودند. چون شتر راه افتاد صدا زدند ما را و فرمودند:


« بِشُروُطِهَا وَ أنَا مِن شُروُطِهَا » 
« به شروط آن و من از شروط آنم.»

                                                                          
                                                                                                          "به نقل از مفاتیح الجنان"

 

"یا صاحب الزّمان عجّل ظهورک"