دعای چهل و چهارم از دعاهای صحیفه هنگامی که ماه رمضان میرسید.
فَاَبَانَ فَضِیلَتَهُ عَلَی سآئِرِ الشُّهُورِ بِمَا جَعَلَ لَهُ مِنَ الحُرُمَاتِ المَوفُورَةِ ،
وَ الفَضَآئِلِ المَشهُورَةِ ،
فَحَرَّمَ فیهِ مَآ أحَلَّ فِي غَیرِهِ آِعظَاماً ،
وَ حَجَرَ فِیهِ المَطَاعِمَ وَ المَشَارِبَ إِکرَاماً ،
وَ جَعَلَ لَهُ وَقتاً بَیِّناً لاَ یُجِیزُ- جَلَّ وَ عَزَّ- أَن یُقَدَّمَ قَبلَهُ ،
وَ لاَ یَقبَلُ أَن یُؤَخَّرَ عَنهُ.
پس برتری آنرا بر ماه های دیگر به سبب حُرمتها و گرامی داشتن های بسیار،
و فضائل و برتریهای آشکار که برای آن قرار داد هویدا گردانید،
و در آنماه از جهت بزرگ داشتن ،آنچه را که ماههای دیگر حلال کرده حرام نمود،
و از جهت گرامی داشتن،خوردنیها و آشامیدنیها را در(روزهای) آن منع کرد،
و برای آن وقت آشکاری(معیّنی) قرار داد که خدای بزرگ و توانا جائز و روا نمیداند که پیش انداخته شود،
و نمی پذیرد که از آنوقت به تأخیر افتد.
"یا صاحب الزّمان عجّل ظهورک"