مناظره هشام با جاثلیق نصرانی "4"
«بریهه»:آیا پیشوائی داری که عقاید خود را تطبیق با رأی وی نمائی و اوامر او را از نظر اینکه پیشوای دینی است بپذیری؟ «هشام»:بلی امام وپیشوا دارم.
«بریهه»:صفت ونشانش چییست؟ «هشام»:نشان وصفات نسبش را میخواهی یا صفات دین(عقاید واخلاق) و کردار او را؟
«بریهه»:صفت ونشان هر دو را میخواهم. «هشام»:اما از نظر نسب:پیشوای من دارای بهترین نسبها است از خاندانی است که ریاست بر عرب داشته٬برگزیده قریش و افضل بنی هاشم میباشد.کسی را نشاید که در مسابقه نسب بر او پیشی گیرد٬ زیرا که قریش افضل قبایل عرب و طایفه بنی هاشم برتر قبایل قریش و تیره امام من پیشوای طایفه بنی هاشم هستند و پیشوای من آقازاده و بزرگ زاده است.
«بریهه»:دینش را برای من بیان کن. «هشام»:شرایع و احکام او را بیان کنم یا فضایل اخلاقی و پاکیزگیش را؟
«بریهه»:صفات جسم وجانش را بیان کن. «هشام»:معصوم(دارای ملکه عصمت)میباشد٬پیرامون گناه ونافرمانی نمیگردد٬بخشنده است و بخل در ساحت اقدسش راه ندارد٬شجاع و قوی القلب است٬هرگز آثار ترس و ضعف نفس از وی بروز نمیکند٬دانشمند است٬چیزی از محیط علمش بیرون نیست٬نگهدار دین و نگهبان فرایض است٬از خاندان پیمبران وجامع علوم آنان است.آتش خشم رابه آب حلم فرو مینشاند٬و نسبت به ستمکار از حدود عدل و نصفت تجاوز نمیکند٬یار کسی است که از وی خشنود باشد ونسبت به دوست ودشمن از راه انصاف منحرف نمیشود٬از سود رساندن نسبت به دوست دریغ ندارد٬و نسبت به دشمنش نمیتوان از او درخواست امر ناصوابی نمود٬به قرآن عمل میکند و از صفات پسندیده پاکدامنان سخن میراند٬گفتار پیشوایان برگزیده را حکایت میکند٬هیچ دلیل وحجتش قابل نقض نمیباشد٬و نسبت به هیچ مسأله ای جاهل نیست٬در هر حکمی فتوا میدهد٬و پرده از روی هر مبهمی برداشته٬موضوعات تاریک را روشن میسازد.
«بریهه»:صفات ونشانهایی که بیان کردی همان صفات و نشانهای مسیح است٬فقط شخص پیشوای تو با شخص مسیح مغایرت دارد و الا در صفات کاملاْ با یکدیگر متحد میباشند. چنانچه این توصیف مطابق با واقع باشد٬بشخص پیشوای تو ایمان خواهم آورد. «هشام»:اگر ایمان آوری راه حق را میپیمائی وچنانچه پیروی حق نمایی مورد نکوهش واقع نشوی.سپس گفت:پروردگار در هر عصری برای هدایت بشر حجتی مانند حجتهای عصرهای گذشته اقامه میفرماید٬حجتهای الهی باطل نمیشوند و کیش وآئین از بین نمیرود.
«بریهه»:این سخن چقدر بحق شباهت دارد و چه اندازه براستی نزدیک است٬اقامه حجت بطوریکه شبهه از بین برود از صفات حکما است. «هشام»:گفت آری چنین است.سپس باتفاق زنش همراه هشام برای دیدار امام صادق(ع)بمدینه رهسپار گشتند و قبل از تشرف بخدمت «امام صادق»(ع)موسی بن جعفر(ع)را ملاقات کردند.هشام جریان را بعرض آن بزرگوار رسانید.موسی بن جعفر(ع)به بریهه توجه نموده فرمود اطلاعت نسبت بکتابت(انجیل)چگونه است؟
«بریهه»:من کاملا نسبت به کتابم علم و اطلاع دارم.
«موسی بن جعفر(ع)»:آیا علمت نسبت بمعانی و تأویل کتابت اطمینان بخش میباشد؟ «بریهه»:اطمینان کامل بمعانی و تأویل کتابم دارم.
«موسی بن جعفر(ع)»:شروع بخواندن انجیل فرمود. «بریهه»:کسی انجیل را اینطو قرائت نکرده مگر مسیح.این قرائت شما مطابق قرائت اوست.
سپس گفت پنج سال یا پنجاه سال است ترا میطلبم و در جستجوی شخصی مانند تو در تکاپو میباشم.
«هشام»:بریهه و زنش ایمان آوردند و ایمان ایشان نیکو شد٬سپس خدمت امام جعفر صادق(ع)شرفیاب شدند.
«هشام»: جریان ملاقات با «موسی بن جعفر»(ع)و کلمات آن بزرگوار را بعرض امام صادق(ع)رسانید.
«امام صادق»(ع):فرمود:«ذریة بعضها من بعض»ذریه پیغمبر(معصومین)همه از یک جنس میباشند.
«بریهه»:شما از کجا به تورات وانجیل و سایر کتب انبیاء اطلاع دارید؟ «امام»:کتب انبیاء به ارث بما رسیده و نزد ما موجود است٬ما آن کتابها را همانطوریکه صاحبان آنها میخوانند میخوانیم٬و آنچه میگفتند میگوئیم٬خداوند کسی را که جاهل باشد حجت قرار نمی دهد٬کسیکه از او مطلبی را بپرسد بگوید نمیدانم٬حجت خدا نیست.
«بریهه»:ملازمت «امام صادق»(ع)را اختیار کرد تا هنگام رحلت امام صادق(ع)٬سپس ملازم خدمت«امام هفتم موسی بن جعفر»(ع)شد٬در زمان حیات «موسی بن جعفر»(ع)از دنیا رفت٬امام خود مباشر تجهیز او شد٬یعنی غسل وکفن و دفن او را خود امام انجام داد٬و فرمود بریهه یکی از حواریین عیسی بن مریم بود٬و نسبت بحق خداوند بر او معرفت داشت.اصحاب امام آرزو کردند که در منزلت و مقام مانند او باشند.